دوراهی

مدتیه که درگیر یک انتخاب هستم. یه دوراهیِ همیشگی!

انتخاب بین منطق و احساس.

زمان زیادیه فکرم درگیر این موضوعِ.تمرکز ندارم. پرش ذهنی دارم.

یادمه همیشه منطقی بودم اما الان خستم از منطق خودم.

آهنگ عارفُ میخونم...

یه دل میگه برم برم  / یه دلم میگه نرم نرم

طاقت نداره دلم دلم . واقعا دلِ دل کندن ندارم. از طرفی موندن برام عذاب آوره.

شاید به اشتباه فکر کنید که داستان عشق و عاشقیه. تکذیبش میکنم.

منطقمو که انتخاب میکنم، جوری داستان تغییر میکنه که با خودم میگم، بازم تصمیمت اشتباه بود.

احساس رو که انتخاب میکنم، حتی کائنات میخواد بهم بفهمونه موندن الکیه.

یه فکر و روح خسته دارم. واقعا خستگی جسمی مضحکه وقتی میشه با اسپرسو رفعش کرد.

درگیرم و هیچ چیز سرجاش نیست.

میدونی مشکل کجاس ؟ دلیل حالِ خوب و بدت فقط یک نفر باشه.

مشکل دیگه ای هم که هست اینکه راه حلش هم میدونم چیه بدون اینکه بخوام انتخابی کنم.

اما نمیشه. اتفاق نمیوفته. فکر میکنم خدا داره صبرمو آزمایش میکنه.

رفیق من فقط تورو دارم...

 

تاحالا تو دوراهی سختی داشتین؟ عکس العملتون؟ نتیجه ش؟

(خصوصی لطفا)

چه خدای خوبی...