کاش میشد تمامِ آدم های غمگین و تنهایِ جهان رو در آغوش کشید، براشون چای ریخت،
کنارشون نشست و با چند کلامِ ساده، با گوش کردن به صحبت هایشان
به لحظاتشان رنگِ آرامش پاشید و حاشان را خوب کرد.
کاش میشد این را قاطعانه و آرام در گوش تمامِ آدما ها گفت:
که غم و اندوه، رفتنی است و روزهایِ خوب در راه اند، که حالِ همه مان خوب خواهد شد...
چه خدای خوبی...برچسب : نویسنده : fwayofsuccessb بازدید : 91